به گزارش ماین نیوز، تصمیم‌گیری در رابطه با نرخ خوراک پتروشیمی‌ها و گاز صنایع سرانجام پس از کشمکش‌های فراوان انجام شد. با این حال نرخ گاز صنایع سیمان همچنان در بلاتکلیفی است و ابهاماتی در آن دیده می‌شود.
بر اساس اصلاحیه جدید، نرخ پایه خوراک گاز واحدهای پتروشیمی تا پایان برنامه هفتم توسعه به نحوی مقرر شده است که قیمت گاز در بازار تعیین شده از ۵۰۰۰ تومان کمتر نشود و از میانگین ماه قبل قیمت صادراتی گاز ایران بیشتر نشود.
همچنین نرخ سوخت گاز واحدهای پتروشیمی، پالایشگاه‌ها، تلمبه‌خانه‌ها و واحدهای احیای فولاد (به استثنای واحدهای کوره بلند) معادل ۶۰ درصد، واحدهای تولید فلزات (شامل واحدهای احیای کوره بلند) 45 درصد، واحدهای تولید سیمان ۱۵ درصد و سایر واحدهای صنعتی ۱۰ درصد نرخ پایه خوراک گاز واحدهای پتروشیمی تعیین می‌شود.
بر این اساس هیئت وزیران سرانجام از مصوبه افزایش سقف قیمت خوراک گاز که در اردیبهشت‌ماه به آن رای داده و بورس را ریزشی کرده بود، عقب‌نشینی کرد و نرخ خوراک را به «فرمول» بازگرداند؛ برخی معتقدند که اکنون کف قیمت خوراک گاز برای صنایع پتروشیمی 5000 تومان تعیین شده، اما برخی تحلیلگران بازار سرمایه این برداشت را اشتباه توصیف کردند و معتقدند که این فرمول برای قیمت گاز، کف تعیین نکرده است. اما به هر حال به نظر می‌رسد این تصمیم مهم اثرات خود را بر بازار داشته باشد.
بلاتکلیفی نرخ گاز صنایع سیمانعلیاکبر الوندیان، دبیر انجمن سیمان، با بیان اینکه در مصوبه اول در خرداد نرخ گاز از ۵۰۰ تومان به ۱۰۰۰ تومان افزایش یافته، تصریح کرد: بر این اساس قیمت گاز صنایع سیمان و به تبع آن مازوت، ۱۰۰ درصد افزایش قیمت پیدا کرد.
وی افزود: در مصوبه جدید قرار شده نرخ گاز ۱۵ درصد نرخ خوراک پتروشیمی‌ها باشد و برای نرخ خوراک پتروشیمی‌ها هم عدد ثابتی اعلام نشده است. در اصل کف قیمت ۵۰۰۰ تومان و سقف آن میانگین ماه قبل قیمت صادراتی گاز ایران تعیین شده است.
او با بیان اینکه در حال حاضر برای خوراک یک بازه قیمتی مصوب شده و نه یک قیمت مشخص، گفت: به همین ترتیب هنوز مشخص نیست نرخ گاز برای صنایع سیمان چقدر خواهد بود. بنابراین از شرکت گاز درخواست کردیم که قیمت خوراک و گاز را اعلام کنند.
سهم گاز از قیمت تمام‌شده سیمان چقدر است؟دبیر انجمن سیمان با اشاره به تاثیر نرخ گاز بر فعالیت صنایع سیمانی، عنوان کرد: سیمان صنعت انرژی‌بر است و به طور متوسط با در نظر گرفتن هزینه‌های حمل سوخت، ۲۰ درصد هزینه تمام‌شده شیمان را هزینه سوخت و گاز تشکیل می‌دهد. بنابراین اثر افزایش نرخ گاز بر قیمت سیمان چشمگیر خواهد بود.
الوندیان با بیان اینکه درخواست صنایع سیمان این است که به نسبت تاثیر گاز بر قیمت تمام‌شده، نرخ پایه کف برای فروش انواع سیمان تغییر کند، در پاسخ به سوالی درباره اثرات افزایش نرخ ارز برای محاسبه قیمت پایه در بورس کالا، گفت: این تصمیم برخی رانت‌ها را حذف می‌کند و بنابراین از آن حمایت می‌کنیم. البته ضرورت دارد صنعت را در خصوص افزایش هزینه‌های مرتبط با آن حمایت کنند.
وی با بیان اینکه ثبات قیمت سیمان با وجود محدودیت برق در تابستان به دلیل تجربه صنعت و پیش‌بینی وضعیت و استفاده از ذخایر کلینکر بود، یادآور شد: هر سال مرداد ماه، محدودیت برق تشدید می‌شود و تولید کاهش پیدا می‌کند. اما استفاده از ذخایر و عرضه مستمر در بازار باعث جلوگیری از تنش قیمت شد. هر چند آمار نشان می‌دهد میزان تحویل سیمان در پنج ماهه امسال نسبت به مدت مشابه سال قبل افزایش یافته است.
الوندیان با بیان اینکه در حال حاضر قیمت سیمان بر بستر بورس کالا و بر مبنای عرضه و تقاضا تعیین می‌شود، تصریح کرد: شرکت‌های تولیدی سیمان فعال در مناطق کم‌برخوردار با کمترین قیمت (قیمت پایه کف) محصول خود را عرضه می‌کنند و اگر به آنها کمک نکنیم در معرض ورشکستگی قرار می‌گیرند. در اصل وقتی هزینه این واحدها افزایش پیدا می‌کند، چون با سود خیلی کمی محصول خود را عرضه می‌کنند، سودشان تبدیل به زیان می‌شود.
وی افزود: این واحدها بازار کوچک‌تری هم دارند و رکود ساخت و ساز در مناطق کم‌برخوردار هم بیشتر است. از طرف دیگر به دلیل بالا بودن هزینه حمل و نقل هم واحدها نمی‌توانند محصول خود را به سایر بازارها در شهرهای دیگر حمل کنند و بفروشند. بنابراین انجمن سیمان به دنبال تغییر قیمت پایه (کف) سیمان است تا واحدهای تولیدی که در مناطق کم‌برخوردار فعال هستند بتوانند حداقل سود به حیات خود ادامه دهند .
او با بیان اینکه افزایش هزینه‌ها، حیات واحدهای کوچک فعال در مناطق کم‌برخوردار در استان‌های شرق کشور را به خطر انداخته، تشریح کرد: این واحدها در زمستان هم به دلیل کمبود گاز مجبور هستند مازوت مصرف کنند که شرکت نفت مازوت مورد نیاز آنها را در انبار شهرری تهران و اصهان و بندر عباس به آنها تحویل می‌دهد که هزینه حمل سوخت بیشتر از قیمت سوخت تمام می‌شود.
این فعال صنفی اضافه کرد: در مجموع هزینه تمام‌شده این واحدها بالا و قیمت آنها پایین است که اگر از آنها حمایت نشود ورشکست شوند. بنابراین برای ادامه حیات این کارخانه‌ها، باید مازوت در مراکز استان‌ها به آنها تحویل داده و از تحمیل هزینه‌های مضاعف به آنها جلوگیری شود.
به گفته وی حفظ این واحدهای تولیدی از آنجایی اهمیت پیدا می‌کند که اگر از مدار خارج شوند، انتقال سیمان به استان‌های کم‌برخوردار بسیار هزینه‌بر و غیر اقتصادی خواهد بود.
الوندیان با بیان اینکه افزایش نرخ گاز هم بیشتر روی همین واحدهای شکننده تاثیر دارد، خاطرنشان کرد: افزایش دو برابری نرخ گاز ماهانه حدود ۵۰۰ میلیارد تومان هزینه به صنعت سیمان تحمیل کرده است و به دلیل عدم افزایش قیمت پایه کف محصولات این صنعت، عملا پول گاز از جیب سهامداران شرکت‌ها پرداخت می‌شود. ضمن اینکه این موضوع وضعیت ادامه حیات واحدهای واقع در مناطق کم‌برخوردار را که در کف قیمت محصولات خودر عرضه می‌کنند هم به خطر انداخته است.
سیمان
