گروه صنایع معدنی فولاد
 
گفت‌وگوی صریح خلیفه‌سلطان با ماین نیوز:
هشدار درباره بن‌بست فولادسازان در آینده نزدیک
در مکان‌یابی طرح‌های فولادی احساسات را کنار بگذاریم
گروه صنایع معدنی >فولاد - دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران با تاکید بر ضرورت ایجاد واحدهای فولادسازی در نوار آبی جنوبی کشور گفت: احداث واحدهای فولادسازی به صورت پراکنده در استان‌های مختلف صنعت فولاد کشور را در آینده نزدیک با بن‌بست بهره‌وری مواجه خواهد کرد.
 
رسول خلیفه سلطان در گفت‌وگو با خبرنگار ماین نیوز نکات قابل تاملی را درباره وضعیت فعلی صنعت فولاد ایران و آینده این صنعت بیان کرد. دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد در این مصاحبه صریحا از جانمایی‌های غلط در احداث بسیاری از واحدهای فولادی در کشور انتقاد کرده و این وضعیت را عملا برای آینده صنعت فولاد ایران فاجعه‌بار توصیف کرد.

خلیفه سلطان در عین حال به پیش‌بینی آینده صنعت فولاد و چشم‌انداز این صنعت در سال 1394 نیز پرداخته و به فعالان این عرصه یک توصیه مهم نیز ارائه داد.

متن گفت‌وگوی خبرنگار ماین نیوز با رسول خلیفه سلطان، دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران به شرح زیر است:

به نظر شما صنعت فولاد ایران در زمینه بهره‌وری چه وضعیتی دارد؟

از لحاظ خرد بسیاری از بنگاه‌های ما در حوزه بهره‌وری سرمایه خوب پیش رفته‌اند. ولی در زمینه بهره‌وری نیروی انسانی باید با کمال تاسف بگویم که به دلیل اجبارهای اجتماعی و تحمیل های صورت گرفته برای ایجاد اشتغال اضافی واحدهای فولادسازی مجبور شده‌اند، چند برابر نیروی موردنیازشان را استخدام کنند که همین وضعیت باعث شده تا بهره‌وری نیروی انسانی در این واحدها به شدت دچار افت شود. تحقق بهره‌وری واحدهای فولادسازی به عوامل زیادی از جمله مکان‌یابی درست آن، وجود زیرساخت‌های موردنیاز، رعایت مسائل زیست محیطی، وجود بازار مصرف و البته تکنولوژی روز بستگی دارد. رعایت همه این موارد باعث می‌شود تا بهره‌وری سرمایه در یک بنگاه وضعیت خوبی داشته باشد.

انتقادات زیادی درباره مکان‌یابی طرح فولادی صورت گرفته است. اینکه بسیاری از این طرح‌ها در مناطقی در دست اجرا هستند که در آینده به دلیل کمبود زیرساخت‌ها دچار مشکل می‌شوند. نظر شما در این باره چیست؟

ما باید در اجرای پروژه‌های فولادی و جانمایی آنها احساسات خود را کنار گذاشته و واقعیات را ببینیم. من معتقدم در صورت وجود تعداد مناسب نیرو در واحدهای فولادسازی ما عملا مشکل بهره‌وری نیروی انسانی نخواهیم داشت. مشکل ما که قابل پیش‌بینی هم است، مشکل بهره‌وری سرمایه است. ما کشوری هستیم که منابع گاز ما در دنیا اول است. سنگ آهن نیز به میزان قابل قبولی داریم. کشور ما یک درصد از خشکی‌های جهان را در اختیار دارد در حالی که دو تا سه درصد از ذخایر سنگ آهن جهان در ایران موجود است. عرصه خوبی هم برای دسترسی به آب‌های بین‌المللی داریم. در واقع ایران همه لوازم موردنیاز برای توسعه صنعت فولاد و صنایع معدنی را دارد. مهم این است که درست برنامه‌ریزی کنیم. ظرفیت‌سازی‌های پراکنده‌ای که در صنعت فولاد دنبال می‌کنیم ما را دیر یا زود به بن‌بست بهره‌وری می‌رساند و بسیاری از این پروژه‌های فولادی در آینده تعطیل می‌شوند و بسیاری از پروژه‌های دیگر نیز گرفتار مسائل مختلف مانند کمبود زیرساخت‌ها، کمبود مواد اولیه و مسائل زیست محیطی می‌شوند. ما باید توجه کنیم که مکان‌یابی نادرست طرح‌های فولادی باعث می‌شود تا فشار سنگینی به زیرساخت حمل و نقل کشور وارد شود. به اعتقاد من انتخاب محل برای اجرای طرح‌های فولادی نیاز به دو اصل دارد. اصل اول اینکه ما باید تلاش کنیم در پروژه‌های فراوری سنگ آهن تا مرحله گندله‌سازی را سعی کنیم در کنار معادن اجرا کنیم و اصل دوم اینکه از مرحله گندله‌سازی به بعد حتما باید در نوار آبی جنوبی کشور اجرا شود، چرا که در غیر این صورت طرح اجرا شده اقتصادی نخواهد بود. باید تاکید کنم که هیچ سرمایه‌گذاری بعد از گندله‌سازی خارج از حوزه نوار آبی کنار خلیج فارس و دریای عمان نباید انجام شود. ما در جنوب کشور هم گاز داریم و هم آب و می‌توانیم با سرمایه‌گذاری اسکله مناسب را نیز در اختیار داشته باشیم. ما باید بهره‌وری آینده را مدنظر داشته باشیم تا به بن‌بست نخوریم. ما در صنعت فولاد مزیت بالایی داریم و باید درست پیش‌بینی کنیم تا بتوانیم آینده را تسخیر کنیم. ما با روش غلط آمایشی و فقدان مطالعات آمایشی آینده‌ای نخواهیم داشت و بسیاری از سرمایه‌های ما با وضعیت فعلی هدر خواهند رفت. پیش‌بینی ما این است که سال آینده رشد تولید فولاد کشور به 10 درصد برسد در حالی که طی سال‌های گذشته حدود 7 درصد بوده است. اما این درست نیست که ما طرح فولادی را اجرا کنیم بعد سراغ تامین آب آن برویم!

نظر شما درباره طرح‌های فراوری کوچک مقیاسی که بعضا در دست اجرا است چیست؟

ما معادن سنگ آهن کوچک و متوسط زیادی با عیار و شرایط مختلف داریم. اکثر این معادن در حوزه‌های خشک کشور واقع شده‌اند هستند. باید بگویم که ممکن است طرح‌های کوچک فراوری سنگ آهن برای مدل ایران اقتصادی باشند. ما نباید شعارهایی بدهیم که بعدا در آنها بمانیم. به نظر من در برنامه جامع فولاد کشور باید به طرح‌های فراوری کوچک مقیاس نیز توجه شود، البته به شرط اینکه مطالعات درستی روی این طرح‌ها انجام شود. اینکه مدام شعار داده می‌شود احداث واحد فراوری زیر 5 میلیون تن غیراقتصادی است، به نظر من نمی‌تواند در حالت کلی و برای ایران درست باشد. باید مدل‌های کوچک فراوری را نیز با رعایت همه جوانب در ایران ببینیم.

سال 1394 را برای صنعت فولاد کشور چطور پیش‌بینی می‌کنید و توصیه شما به فولادسازان در سال جاری چیست؟

به نظر من سال 1394 سال پرچالشی برای صنعت فولاد ایران خواهد بود. البته این موضوع بستگی زیادی هم به مسائل سیاسی و تحریم دارد. متاسفانه هم‌اکنون واحدهای فولادی به دلیل شرایط رکودی با مشکل فروش مواجه شده‌اند و همین مشکل به یک عامل ضدبهره وری در واحدهای فولادسازی تبدیل شده است. توصیه من این است که واحدهای فولادسازی در سال 1394بیشتر از توسعه به فکر اداره بنگاه خود از طریق کاهش هزینه‌ها و کنترل نقدینگی باشند تا بتوانند سرپا باقی بمانند.


گفت‌وگو از علیرضا جعفری‌نژاد
تاریخ انتشار : يکشنبه ۲ فروردين ۱۳۹۴ ساعت ۱۳:۲۲
کد مطلب: 23047