به گزارش ماین نیوز، مهناز بهمنی، نماینده مردم سراب با بیان این مطلب افزود: پروژه نفلین سینیت سراب از پروژه‌های ملی است که 18 سال پیش کلنگ زنی شده اما تاکنون برخلاف پیگیری‌های مکرر دارای پیشرفت شش درصدی است.
بهمنی گفت: پروژه‌ای که می‌تواند نیمی از مصرف آلومینیوم کشور را پاسخگو باشد چرا حمایتی جهت تکمیل ندارد؟ وقتی می‌توان درهای وارادات را توسط این کارخانه بست و از ارزبری ناشی از آن جلوگیری کرد، چرا حمایتی از آن تاکنون نشده است.
او با بیان اینکه در بحث قرار داد این طرح، چندین شرکت اروپایی نیز حضور دارند، گفت: البته روس‌ها هم در طرف دیگر هستند که به دلیل برخی ملاحظات امکان فاش شدن نام این شرکت‌ها میسر نیست.
نماینده مردم سراب همچنین تصریح کرد: وضعیت ذخایر در برآورد انجام شده و طرح توجیهی قابل دفاع بوده و امکان‌سنجی آن حتی در آخرین برآورد انجام شده در سال 91 موکد توجیه‌پذیر بودن طرح است.
او افزود: قطعا اجرای طرح زمانبندی مناسبی ندارد، چرا که اگر زمانبندی مناسبی داشت، 18 سال به طول نمی‌انجامید.
بهمنی با بیان اینکه در حال حاضر با پیگیری‌های مکرر بسیاری از زیر ساخت‌هایی که در سال‌های متمادی هیچگونه اقدامی در آن خصوص نشده بود میسر شده است، گفت: در حال حاضر تامین آب کارخانه به مرحله عملیاتی رسیده و با پیگیری‌های مکرر و برگزاری جلسات متعدد با شرکت توانیر مساله تامین برق این پروژه حل شده است. در واقع اینها زیرساخت‌های راه‌اندازی اولیه کارخانه هستند که مهیا شده است.
او همچنین افزود: پیمانکار مشکلاتی داشت که برطرف شد و بسیاری از منابع از دست رفته به طرح بازگشت اما تامین مالی پروژه باید در اولویت برنامه‌های رئیس‌جمهور و وزارت صنعت، معدن و تجارت باشد.
نماینده مردم سراب با بیان اینکه کشور در حال حاضر نیمی از مصرف خود را به نفلین سینیت از طریق واردات تامین می‌کند، گفت: راه‌اندازی کارخانه نفلین سینیت سراب می‌تواند علاوه بر تامین مصرف داخی، در صادرات این فلز با ارزش نیز مثمر به ثمر باشد.
او همچنین افزود: ایجاد اشتغال شش هزار نفری چه به صورت مستقیم و چه به صورت غیرمستقیم دارای اهمیت و این در حالی است که نباید از راه‌اندازی صنایع تبدیلی وابسته کوچک در کنار این کارخانه غافل شد.
بهمنی با بیان اینکه مردم منطقه سراب چشم به راه راه‌اندازی پروژه هستند، گفت: نباید طرحی که بسیار برای آن زحمت کشیده شده و بسیاری از زیر ساخت‌های آن در دو سال اخیر رو به تکمیل شدن است مغفول بماند.
نماینده مردم سراب با طرح این سوال که آیا اولویتی بالاتر از طرح نفلین سینیت در وزارت صنعت، معدن و تجارت وجود دارد؟ افزود: آیا بحث اشتغال، جلوگیری از واردات بی‌رویه، جلوگیری از خروج ارز، ایجاد صنایع وابسته به طرح، تولید ملی و در آخر صادرات، مسئولان را به راه‌اندازی طرح اغنا نمی‌کند؟
چالشی از جنس آلومینااز آنجایی که ایران به لحاظ منابع بوکسیت، (نوعی دیگر از سنگ آلومینیوم) غنی نیست، مدت‌ها پیش فعالان معدنی متوجه شدند برای تولید آلومینا (سنگ آلومینیوم فرآوری شده برای تولید شمش آلومینیوم) نیز می‌توانند از نفلین سینیت به جای بوکسیت استفاده کنند. تنها معدن بوکسیت کشور هم که می‌توان از ذخایر آن استفاده کرد معدن بوکسیت جاجرم استان خراسان شمالی است. پس از انقلاب هم برای تامین نیاز کشور به فلز آلومینیوم، کارخانه المهدی احداث شد و برای تهیه مواد اولیه این کارخانه سنگ بوکسیت را تبدیل به آلومینا می‌کردند. این در حالی است که رفته رفته فعالان معدنی متوجه شدند ذخایر بوکسیت کمی در ایران وجود دارد و باید سنگ بوکسیت به آلومینیا تبدیل شود.
بر این اساس دولت در دوره سازندگی به سراغ معادن گینه رفت و برای تامین نیاز خود به این مواد معدنی دست به دامن آفریقا شد اما آنقدر پروسه این همکاری طولانی شد تا اینکه گینه‌ای‌ها منصرف شدند و بدون اینکه این درخواست و همکاری با آن سر دنیا نتیجه‌ای بدهد، قضیه منتفی شد.
چرا نفلین سینیت؟در کنار این ماده معدنی، ماده دیگری هم مانند نفلین سینیت وجود دارد که با بررسی‌های بسیاری فعالان معدنی متوجه شدند در منطقه سراب آذربایجان ذخایر زیادی از نفلین سینیت وجود دارد که می‌تواند نیاز کارخانه‌های آلومینیوم‌سازی ایران را برطرف کند. اما پروژه نفلین سینیت در دولت محمد خاتمی کلید خورد و تا کنون سرانجام خوشایندی نداشته، چرا که برداشت این ذخایر نیازمند سرمایه‌گذاری‌هایی است که برای عملیات استخراج کفایت کند. قرارداد تجهیز معادن نفلین سینیت با یک کشور خارجی در سال 86 امضا شد و جسته و گریخته بهره‌برداری‌ها از این منطقه ادامه داشت تا اینکه ایران متوجه شد دانش استخراج این مواد معدنی در آن منطقه را ندارد.
بر این اساس اخیرا در سفر رئیس‌جمهور به روسیه همکاری معدنی با روس‌ها مطرح شده و در راستای خودکفایی ایران و تامین نیاز صنعتگران کشور به این مواد معدنی تفاهماتی صورت گرفته است. اما آیا این بار همکاری معدنی ایران و روس و در نتیجه فاینانس روس‌ها در پروژه نفلین سینیت جواب می‌دهد تا چرخ کارخانه‌های آلومینیوم ایران روان‌تر بچرخد؟
البته آن طور که پیش از این رئیس سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی قبلا گفته بود معادن مشابه مانند این طرح در ایران فراوان وجود دارد و به نظر می‌رسد با اجرای طرح تولید آلومینا از نفلین سینیت سراب بتوان طرح‌های مشابه دیگری را در اختیار شركت روسی قرار داد.
در حال حاضر ایران با برخورداری از سه کارخانه آلومینیوم المهدی، ایرالکو و هرمزال با ظرفیت 457 هزار تن، رتبه هجدهم جهان را از نظر میزان ظرفیت تولید آلومینیوم داراست. کارخانه ایرالکو هم که قدیمی‌ترین کارخانه آلومینیوم ایران است ظرفیت 147 هزار تن با دو نوع تکنولوژی قدیم و بهبود یافته (سازگار با محیط زیست) در سال‌های مختلف اقدام به تولید انواع شمش آلومینیوم کرده است.
این گزارش می‌افزاید، شهرستان سراب با مساحت ۳۵۶۰ کیلومترمربع در جنوب شرقی استان آذربایجان شرقی واقع شده است.
همچنین بنا بر تعریف محور توسعه در هر شهری، این محور در شهرستان سراب مجتمع تولید پودر آلومینا از نفلین‌سینیت است.
ساير حوزه ها
